Fertiliteitstraject, hoe ver ga je?

Fertiliteit                                                                   

Toen wij in het traject stapte, zei ik tegen Daan dat ik IUI best een kans wilde geven, maar dat ik geen IVF wilde. Dat leek mij heftig en een te grote ‘aanslag’ op ons leven en mijn lichaam. Ook hij vond IVF een stapje te ver.

Omdat ik al sinds kind heel veel last had van migraine, was ik al best een beetje bang voor de hormonen. Wat zou het doen en hoe zou ik reageren?

Vooraf had ik dit al aangegeven en ondanks dat, werd er besloten om te starten met clomid. Na de eerste dag lag ik al in bed met heftige migraine. Ben ook meteen gestopt. Dat was voor mij ook meteen een teken, dat ik echt naar mijn gevoel moest luisteren en wanneer er iets niet goed voelde, dit kenbaar moest maken in het ziekenhuis.

Kort protocol

Er was dus wél een betere optie voor mij en mijn migraine. Omdat ik een regelmatige cyclus had, werd er gekozen voor het ‘korte protocol’. Dit betekende dat ik niet mijn cyclus stil hoefde te leggen, maar mocht starten met het prikken van Gonal F. Een verademing! Nou ja, ondanks dat ik geen hoofdpijn had, waren en genoeg andere kwaaltjes, maar ik was al lang blij dat ik niet plat hoefde met heftige hoofdpijn.

Bij de echo’s waren er eigenlijk nooit meer dan 1 of 2 eitjes, wat genoeg was voor IUI. Uiteindelijk hebben wij 7 IUI pogingen gedaan.

Twijfel

Ik denk dat het begon na de 3e poging. Het twijfelen. Moesten we dan niet tóch voor IVF gaan? Inmiddels werd het vertrouwen in IUI minder, omdat ik het gevoel had dat het niets deed. En misschien herken je dit, ik was vaak in de wachtweken al bezig met ‘de volgende poging’. Achteraf weet ik nu dat het een beschermingsreactie was van mezelf. Als dit niet lukte (zoals ik al vrij snel (on)bewust dacht) hadden we altijd nog een volgende poging en misschien zelfs wel IVF. Ik was bang voor de teleurstelling dus ik troostte mezelf met het feit dat er altijd nog andere opties waren. Misschien had ik daar achteraf ook wel iets mee moeten doen. Stil staan bij iedere poging, voelen, luisteren naar mijn behoefte, mijn angsten en daarmee aan de slag gaan. Al is het gewoon heel logisch (en soms gewoon prettig) om dat niet te hoeven doen. Ik was (en ben soms nog steeds) een kei in wegstoppen, niet te veel voelen, want dat doet gewoon pijn en daar heb ik net altijd zin in. Dat hoeft ook niet, maar die pijn en angsten die je wegdrukt, willen op een gegeven moment toch gezien worden.

We gingen voor IVF. Vol vertrouwen, want dit moest toch lukken? Er was medisch geen oorzaak gevonden, dus appeltje, eitje. Wel zeiden we meteen tegen elkaar, als dit niet lukt, dan stoppen we. We hebben 3 pogingen en dat gaat vast lukken!

Enig kind

Ik weet het nog goed. Het was na de zomer. We hadden nog 1 eitje in de vriezer van de 2e IVF poging. En ik werd net als bij IUI een beetje zenuwachtig. Is dit het wel? Gaat het nu lukken of de 3e ronde? Wat bij mij opviel was dat ik ondanks het prikken van hormonen, maar max. 4 eiblaasjes had. Met daaruit een verse terugplaatsing en 1 embryo in de vriezer (bij IVF1 en poging 2).

We hebben straks nog maar 1 poging en dan? Aangezien het internet inmiddels mij allerbeste vriend was, ging ik weer op zoek. Er was (toen nog, helaas inmiddels niet meer, wat ik ongelooflijk jammer vind, maar dat is een andere discussie) een opties om te wisselen van zorgverzekering. Dan kreeg je nog een 4e poging. Mijn redding en mijn rust. We konden nog een stuk langer door! En zelfs toen speelde het idee bij mij ook al om daarna wellicht uit te wijken naar het buitenland. Want wat ze hier niet doen, kunnen ze daar misschien wel?

Na de het terugplaatsen van onze laatste embryo van IVF poging 2 zijn wij gestopt. Ik weet nog goed ons gesprek in Gran Canaria. We waren met onze dochter van inmiddels 5 met vakantie in de voorjaarsvakantie. Wat als we zouden stoppen? Zijn wij dan compleet als gezin? Kunnen we ons neerleggen bij het feit dat we met z’n drietjes blijven? Wat voor ons altijd een ‘drijfveer’ is geweest voor een tweede is het feit dat wij allebei (hoe bedenk je het) enig kind zijn. En we wilden (eigenlijk koste wat het kost) een tweede. Alleen is maar alleen.

Ik was kapot. Moe van de hormonen, moe van het feit dat alles in het teken stond van zwanger worden. Moe van het internet afstruinen (zwangerschapssymptomen, wat moet ik nog meer doen om zwanger te worden, bijwerkingen, wel/geen pauze etc, ect.) Alles in mij lijf zei STOP. Samen hebben we toen gezegd dat het goed is zo. Was enig kind zijn echt zo erg? Of hebben we dat onszelf gewoon aangepraat? Was onze jeugd minder leuk dan de jeugd met een broertje of zusje? Nee. Alles heeft z’n voor- en nadelen. Het was goed zo.

Teleurstelling en verdriet

Wat ik met dit verhaal duidelijk wil maken, is dat je vooraf niet weet tot hoe ver je gaat in een traject. Grenzen vervagen en de wens is zo groot dat je eigenlijk tot alles in staat bent. En weet dat dit helemaal prima is, zolang je je er goed bij voelt.

Wat ik wel mee wil geven is dat wanneer je het gevoel hebt dat je tijdens een poging (net zoals ik) meer bezig bent met de volgende stap dan met het stilstaan bij de poging waar je middenin zit, je je hier bewust van mag worden. Dat is denk ik het moment voor meer gaan voelen en jezelf vragen stellen. Waarom ben je al bezig met de volgende stap? Wat is er in jou dat niet gevoeld mag worden? En geef daar eens de aandacht aan. Een teleurstelling na een mislukte terugplaatsing is heftig, verdrietig en zwaar. Maar die wordt niet minder zwaar wanneer je al bezig bent met de volgende stap.

Vind je dit lastig en heb je het gevoel dat teleurstellingen, verdriet mbt het traject niet gevoeld mogen worden (bewust of onbewust) of misschien durf je dat niet? Er zijn verschillende manieren om daarmee om te gaan en ik wil je daar met alle liefde bij begeleiden en ondersteunen. Je mag altijd contact opnemen en vragen hierover stellen.

Het is zonde om daar mee rond te blijven lopen en steeds minder vertrouwen te hebben in de stappen die er gezet worden in het fertiliteitstraject. En geloof me, ik snap het! Het heeft alles te maken met beschermen. Jezelf beschermen tegen verdriet, angst, teleurstelling en emoties die je niet wil voelen.

Maar dat juist de ruimte geven, geeft jou uiteindelijk meer rust, ontspanning en veerkracht.

Have courage, but be kind  ❤️

Rouw en Verlies Fertiliteit en het traject

Rouw en Verlies Fertiliteit en het traject

Wanneer je klaar bent voor de volgende fase in je leven (een kindje), gaat er een nieuwe wereld voor je open.

Opeens ervaar je een euforisch gevoel, kijk je uit naar het moment van een positieve zwangerschap en maak je al plannen voor de toekomst. Hoe zou het zijn? Wordt het een jongetje of een meisje, namen die al door je gedachtes schieten. Kortom momenten van gezonde spanning, hoop, blijheid, enthousiasme en wanneer je dit samen met een partner doet een andere spannende dimensie tussen jullie samen.

Maar dan duurt het langer dan je hoopte

De eerste teleurstellende zwangerschapstest valt nog mee. Je bent immers pas net begonnen. Waar je eerder niet stil stond bij een beginnende menstruatie krijgt dit nu een andere lading. Een teleurstellende en pijnlijke lading. Want, de knop is om, je hebt een droom, een wens en die wil je het liefst zo snel mogelijk werkelijkheid laten worden.

Controle

Bij de één sneller dan bij de ander; de controle slaat toe. Bij iedere maand dat het langer duurt, ga je op zoek. Op zoek naar ene manier om toch snel zwanger te worden. Wellicht minder of geen alcohol, een aangepast eetpatroon, sex op geplande tijden met gebruik van ovulatietesten, supplementen of iets in die richting.

De gezonde spanning, blijheid en euforie slaat stiekem een beetje om in paniek. Om je heen wordt iedereen voor je gevoel ‘zomaar’ zwanger. Ineens lijkt het wel alsof iedereen zwanger is. De ene na de andere aankondiging in je omgeving. Waar je eerst blij was en het iedereen zo gunde, gun je het jezelf inmiddels het meest.

Wat als het niet lukt….

Been there, done that. De stap naar de huisarts

Omdat het bij ons om een tweede zwangerschap ging en ik al wat ouder werd, konden wij gelijk door naar het ziekenhuis. De afspraak met de gynaecoloog en fertiliteitsarts waren gemaakt.

Wij zaten officieel in een fertiliteitstraject. Fertiliteit was een nieuw woord in ons leven.

Medische verklaring

Na alle onderzoeken die wij hebben gehad, kwam er naar voren dat er geen verklaarbare reden was voor het uitblijven van een zwangerschap.

Bij mij was alles ok en bij mijn man ook.

Wat eerst als een verademing voelde heeft later soms ook plaats gemaakt voor irritatie.

Als er nu wél iets aan de hand was, kon er tenminste iets aan gedaan worden.

Nu was het iedere keer maar weer afwachten en kwamen we voor mijn gevoel geen stap verder.

Dus ook ik ging op zoek naar alternatieven. Acupunctuur, supplementen, minder alcohol, andere voeding. Als het één niet hielp ging ik alweer op zoek naar het volgende.

Maar ontspanning, rust, adempauze, voelen wat ik nodig had, stond helemaal onderaan mijn lijstje. Niet belangrijk. Daar kom ik nu wel van terug! Dat is uiteindelijk namelijk het allerbelangrijkste.

Als het niet goed gaat met jou, hoe hou je het dan vol en wat betekent dit voor een eventuele zwangerschap? En daarmee zeg ik niet dat wanneer je stress hebt, spanning en weinig rust neemt, dit een zwangerschap tegenhoudt. Maar het is wel iets om je bewust van te zijn….

Rouw en Verlies in het traject

En dan komt het gevoel van rouw en verlies om de hoek kijken.

Klinkt gek, want gaat rouw en verlies niet over het verlies van een dierbare? Ja, ook. Maar ook wanneer je afscheid neemt van een spontane zwangerschap.

Waar je in eerste instantie hoopte op een spontane positieve zwangerschapstest, wordt nu alles voor je gepland.

Echo’s, hormoonstimulatie, follikelmetingen, de wachtweken, puncties, terugplaatsingen en ga zo maar door.

Je moet er maar mee dealen. En het gaat (net als bij rouw) met pieken en dalen. Er zijn echt momenten van hoop, blijheid, positiviteit en gelukkig ook positieve testen. Dat helpt je er doorheen. Maar de soms diepe dalen zijn pittig.

De angst, de onzekerheid, het verdriet wanneer een poging is mislukt maakt het soms zwaar.

Helaas komen (vroege) miskramen ook voor. En omdat je vrij snel weet of je wel of niet zwanger bent, ben je hier vrijwel altijd van op de hoogte. Je staat onder controle, mag testen op gezette momenten. Waarbij je bij zwanger worden zonder traject soms niet eens weet dat een vruchtje heeft losgelaten.

Dus rouw hoort ook zeker bij vruchtbaarheidsbehandelingen.

Rouw

Inmiddels ben ik (helaas) een kenner van rouw en verlies. Zowel bij het verlies van dierbaren (beide ouders) als binnen het fertiliteitstraject.

Hoge pieken en diepe dalen. Het overvalt je.

Ze zeggen, rouw heeft verschillende fases. Dat klopt, al weet je nooit precies wanneer welke fase zich aan dient, lopen ze kris kras door elkaar en wanneer je denkt: ‘Ik voel me helemaal prima’, stort je wereld zomaar een paar minuten laten weer in elkaar. Met vallen en opstaan.

Zwanger

Gelukkig is het bij ons goed gekomen en hebben wij inmiddels 2 heerlijke dochters. Uiteindelijk toch spontaan zwanger van de tweede, een cadeautje die wij niet meer hadden verwacht.

En nee, ik heb het niet losgelaten, zoals zo veel mensen adviseren die niet in een traject zitten. Mijn lichaam wilde niet meer. Ik trok de hormonen niet meer, was uitgeput, had geen vertrouwen meer en mijn vader werd ziek.

In die zin liet ik los, omdat ik voor mezelf (en m’n vader) moest gaan zorgen. Waarom ik dan toch nog zwanger ben geworden? Dat blijft een groot wonder. En zo zie ik zwanger worden, als één groot wonder.

Ondersteuning en begeleiden

Doordat ik het traject als zo pittig ervaarde, ben ik gestart met het ondersteunen en begeleiden van vrouwen die met fertiliteitsproblemen te maken hebben.

Om wél vertrouwen te blijven voelen, om wél overeind te blijven staan en om heel goed voor zichzelf te zorgen.

Massage, reiki en ademwerk dragen bij aan het ondersteunen van lichaam en geest tijdens het zwanger willen worden. Naast het luchten van jouw hart (ik luister en herken waar jij tegenaan loopt) is lichaamswerk super belangrijk en waardevol. Wacht niet totdat je het niet meer trekt, luister naar jouw behoefte en ik zorg met liefde voor jou.

Wil jij weten wat Studio Calm Fertility voor jou kan betekenen?

Je kan mij volgen via Instagram

Of kijk op de website Studio Calm Fertility

·      Massage

·      Reiki

·      Ademwerk

·      Ademcirkels

·      Vrouwencirkels (lotgenoten avond)